عسل و چای سبز
تحقیقات نشان داده اند ملت هایی که به صورت روزمره چای سبز می نوشند از ابتلا به برخی بیماریهای قلبی-عروقی، فشارخون، پوسیدگی دندان و حتی برخی از سرطان ها در امان هستند .        تفاوت چای سبز و سیاه : این دو گیاه در اصل یکی هستند اما فرایند تولید چای سیاه به گونه ای دیگر است.
برگهای چای سیاه طی روشهای خاص تخمیر و سپس خشک میشوند اما برگهای چای سبز پس از چیدن خشک میشوند . عدم تخمیر، موجب میشود که تقریباً بیشتر مواد طبیعی به همان مقدار در برگهای چای باقی بمانند ..
تاکنون ۳۰۰ ماده فعال در چای سبز شناخته شده که در بین آنها میتوان از : ویتامین ها : B2. B. A. B12 مواد معدنی : کلسیم ، منیزیم، فلورید مواد عالی : مس، نیکل، روی و … نام برد. کافئین هم از مواد مهم در چای سبز است اما به به اندازه ای که در قهوه موجود است و این یکی از دلایل برتری چای سبز به قهوه است.برخی از این مواد را شما در سیب، زردآلو، انگور، هویج، گوجه فرنگی و شکلات هم میتوانید پیدا کنید اما با نوشیدن چای میتوان بدون ترس از کالری این مواد را به بدن رساند عده بسیاری، از مزه و یا اثرات چای سبز آنچنان خاطره خوشی نداشته اند. روش استفاده نهایی از چای سبز هم با چای سیاه تفاوت دارد .    چای سبز را می توانیم همانگونه که چینی و ژاپنی ها می نوشند بنوشیم و از مزۀ خوب آن لذت ببریم .طرز تهیه : آب را در ظرف مناسبی می جوشانیم و چند برگ چای سبز و مقداری دارچین در فنجان ریخته و بعد از به جوش آمدن آب و کم شدن دمای آن در فنجان ریخته و یک قاشق مربا خوری عسل به آن اضافه کرده و خوب هم میزنیم تا جائیکه عسل در چای ما حل شود .    نکته ۱ : از آب داغ به هیچ عنوان برای چای سبز استفاده نکنید. بعد از اینکه درجه حرارت چای به ۸۰ درجه رسید آنرا روی چای میریزیم .    نکته ۲ : برگهای چای نباید بیشتر از یک الی دو دقیقه در آب بمانند زیرا رنگ ، مزه و خاصیت خود را در حرارت از دست میدهند .نکته ۳ : مزۀ آنرا میتوانید با افزودن گیاهان دیگر بهتر کنید مثلاً چوب دارچین، دانه هل، بهارنارنج و …   نکته ۴ : درصورتی که مایل به شیرین کردن آن هستید میتوانید از عسل ، کاکائو و یا نبات استفاده کنید.